Bu Hale Gelmeme


Bu hale gelmeme sen sebep oldun
Tufan mısın yağmur musun sel misin
Kötü günlerimi bir fırsat bildin
Düşman mısın dost mu bilmem el misin

İnandım sözüne candan dinledim
Düşeli sevdana nice inledim
Ne olduğun meçhul sanma anladım
Sazımda inleyen sırma tel misin

Bir defa kötüye çıkınca adım
Kalmadı burada düzenim tadım
Sana erişmekti en son muradım
Yoksa Nurşani’ye sen ecel misin

* * *

Beter İmiş


Beter imiş aşkın narı
Yandım yanacağım kadar
Her güzelin cilvesine
Kandım kanacağım kadar

Hemi yaktı hem üşüttü
Onca yükünü taşıttı
Temmuzda beter kış etti
Dondum donacağım kadar

Nurşani’yim taşladılar
Kemirmeye başladılar
Etrafımı haşladılar
Yandım yanacağım kadar

* * *

Bir Gün


Havalardan uçan dilber
Onca havan biter bir gün
Şu gördüğün kara toprak
Elbet üstün örter bir gün

Dost dostunu koymaz darda
Dosta dostum yok de varda
Atsam bir yol kenarında
Kim elinden tutar bir gün

Nurşani’yem soldum erken
Geçti artık yok gereken
Bunca yılan yaşar iken
Yeter dersin yeter bir gün

* * *

Kurban


Yüce dağ başında kardım eridim
Akar ılgıt ılgıt seline kurban
Toprağına nergisine kokuna
Bahçende açılmış gülüne kurban

Emanet etmiştim emli kuzunu
Göremedim kısmet olup yüzünü
Keferdiz dağını Yörep düzünü
Çamurlu çaylaklı yoluna kurban

Nurşani’ye burda yaşam güç bana
Doydu karnım amma gönlüm aç bana
El diyarı altın olsa tunç bana
Ben kendi yurdumun çölüne kurban

Beni


Şu dünyada yalnız kaldım
Mezara koymayın beni
Hep soydular senelerce
Yıkarken soymayın beni

Ne çok bildim ne unuttum
Ne kaybettim ne de üttüm
Her bir sırrı gizli tuttum
Kötüye yormayın beni

Böyle geldim gidiyorum
Hakka borcum ödüyorum
Küfür isyan ediyorum
Uzaktan duymayın beni

Nurşani’yem coşarım ben
Kaç dünya var şaşarım ben
Ölü bin yıl yaşarım ben
Ölenden saymayın beni

* * *

N’Olur


Özlemişim yavruları
Gelse oğlum kızım n’olur
Vardır verin kağıt kalem
Yare mektup yazın n’olur

Yem ettiler kuşa kurda
Şimdi esir kaldım burda
Düşmüşüm bilinmez bir derde
Mezarımı kazın n’olur

Nurşani’yim bıktım candan
Tat almadım şu cihandan
Nesimi’ye döndüm andan
Derisini yüzün n’olur

* * *

Senin


Gönül yalın yaya nere gidersin
Onca engellerin düzlü mü senin
Ele güne karşı güzel sevilmez
Onca sevdiklerin gizli mi senin

Uzak dur kötünün peşinde koşma
Önceden hesap gör sonradan şaşma
Sana canım demeyene yanaşma
Candaşların iki yüzlü mü senin

Ne utandın ne sıkılıp uslandın
Nerde güzel varsa varıp yaslandın
Seni beni bilmeyene seslendin
Aşkına yandığın sözlü mü senin

Sen kendi halinle yoruldun gittin
Dost değil düşmanla bir oldun gittin
Bindin aşk atına sır oldun gittin
Yolların dumanlı tozlu mu senin

Nurşani’nin nurundaki nardayım
Sen nerdeysen canım ben de ordayım
Sen olmasan cehennemde dardayım
İmdadın Hızır’dan hızlı mı senin