Gurbette
 
Garip bir yolcuyum dursuz duraksız
Dertli geçer ayım yılım gurbette
Ayrılık en keskin kılıçtan farksız
Doğranırım dilim dilim gurbette
 
Tutuşmuşum dumanım yok yanarım
Gözyaşım sel iki gözü pınarım
Yaprakları hasret açan çınarım
Köküm memlekette dalım gurbette
 
Sılada bülbüller ötüyor şimdi
Memleket gözümde tütüyor şimdi
Sanma Maksut rahat yatıyor şimdi
Zulüm çekiyorum zalim gurbette

* * *

İhtiyacı Var

Ben böyle yaşadım ben böyle gördüm
Bir canın bir cana ihtiyacı
Cahilin kamile derdin tabibe
Tabibin dermana ihtiyacı var
 
Gündüzün güneşe gecenin aya
Yavrunun anaya kuşun yuvaya
Ağacın toprağa toprağın suya
İnsanın insana ihtiyacı var
 
Sıradan bir kulum değilim yüce
İnsana insanlık gerek sadece
Gönülün sevgiye güçsüzün güce
Zalimin vicdana ihtiyacı var
 
Maksut’um der beni yoktan var eden
Senin birliğine inanmışım ben
Var eden de sensin yok eden de sen
Kainatın sana ihtiyacı var
 
* * *

Oldu (Mehmet Emmi)
 
Mehmet Emmi devir yaman değişti
İnsanlarda garip garip huy oldu
Anlamadım ne dümendir ne iştir
Yetim yoksul hakkı yiyen bay oldu
 
Tam bozuldu bu hayatın dengesi
Yağ bağladı vurguncunun ensesi
Kimisinin zindan oldu dünyası
Kimileri kısa yoldan bey oldu
 
Maksut’um der yollar eğri göz şaşı
Menfaate döndü her işin başı
Dost dostunu satar kardeş kardeşi
Bu deviri görmediğin ey oldu

* * *

Adam
 
Noksan doğar doğuştan
Kuş beyinli kuş adam
Eğri görür doğruyu
Gönül gözü şaş adam
 
Ulu sanır kendini
Ali sanır kendini
Veli sanır kendini
Kara cahil boş adam
 
Oturur bir masaya
Secde eder kasaya
Hasım olur Musa’ya
Firavuna eş adam
 
Maksut’umu güldürmez
Düşkünleri kaldırmaz
Dünya yansa aldırmaz
Kalbi demir taş adam

Bulamadım ki
 
Fikri arı oldum gönlü gül oldum
Gülden anlayanı bulamadım ki
Kalbi petek oldum dili bal oldum
Baldan anlayanı bulamadım ki
 
Yol aradım yol bilmezler içinde
Figan ettim dil bilmezler içinde
Ömrüm geçti hal bilmezler içinde
Halden anlayanı bulamadım ki
 
Maksut’um der ele döktüm derdimi
Bulut oldum sele döktüm derdimi
Ozan oldum tele döktüm derdimi
Telden anlayanı bulamadım ki

* * *

Eyledin
 
Ey vefasız neydi suçum
Beni yarım can eyledin
Serime bir sevda saldın
Aklımı noksan eyledin
 
Şu benim gönlümü çaldın
Zulmedip azaba saldın
Mutluluğu benden aldın
Aleme ihsan eyledin
 
El yandı bendeki aha
Sen hiç gelmedin insafa
Ben çektikçe cevr ü cefa
Sen gününü gün eyledin
 
Maksut’uma ettin zulüm
Yakandadır iki elim
Ben deli değildim zalim
Neylediysen sen eyledin

* * *


Nerdesin
 
Ey gözleri yaz güneşim
Yanağı Bahar nerdesin
Yanar yüreğim başı
Dudakları kar nerdesin
 
Azap şehrine sürüldüm
Hergün çarmığa gerildim
Bin kere öldüm dirildim
Bir ara sor nerdesin
 
Yeter bunca zillet yeter
Kalmadı canımda tutar
Sevdan zulümden de beter
Ömrümü yakar nerdesin
 
Kapısı bağlı handayım
Aşılmayan bir andayım
Attığın kör zindandayım
Gel beni kurtar nerdesin
 
Hücre duvarlarım gamdan
Ne çıra yanar ne şamdan
Öpmen gereken alnımdan
Öper duvarlar nerdesin
 
Yorgunluk çöktü dizime
Beyaz tül geldi gözüme
Can yığıldı boğazıma
Yüreğim çarpar nerdesin
 
Maksut’uma gel göründü
Halın gayrı hal göründü
Gider gelmez yol göründü
Bir tek sözüm var nerdesin